Skip to main content

एका चुकीची अनेकदा शिक्षा भोगावीच लागणार*

*सध्या वारंवार बाळासाहेबांचे त्यांच्या जुन्या व्हिडिओचे शिवसेनेचे उमाळे येणाऱ्यांसाठी खास,,,*
ठाम मत द्विधा मनस्थिती असणारे कायम शिक्षा भोगत राहतात,,,,

एकदा एका राजाने त्याच्या राज्यातील एका माणसाला काही कारणास्तव 100 चाबकांच्या फटाक्यांची शिक्षा सुनावली,,,,
झाला शिक्षा देणारा चाबूक नाचवत आला,,
तसा चाबकाचे फटके खाल्यावर आपली परिस्थिती काय होणार याच चित्र डोळ्यासमोर नाचू लागल्या बरोबर तो माणूस ओरडला,,,
*दया करा महाराज दया करा महाराज,,*
अहो जीव जाईल हो माझा माझी ताकद नाही 100 फटके खायची,,,
तसा राजा म्हणाला बर बर अस कर 100 कांदे खा,,,
माणसाने विचार केला 100 चाबकाचे फटके खाण्या पेक्षा हे बर आहे,,,
त्याच्या समोर कांदे ठेवले,,
1,2,3,4 कसे बसे कांदे खाल्ले पण लक्षात आलं हे काही खर नाही चाबकाचे फटके कसेही ही सहन होतील,,, पण जिभेची लाही लाही सहन होत नाही,,,
तसा तो पुन्हा ओरडला महाराज हे कांदे काही सहन होत नाही तुम्ही मला फटकेच द्या,,,,
आता फटके सुरू झाले 4/5फटके कसे बसे खाल्ले पण चामडीत रुतणारा तो चाबूक सहन होईना,,
तसा तो पुन्हा ओरडला *महाराज दया करा,,,*
मला पुन्हा कांदे खायला द्या
पुन्हा नेटाने 7/8कांदे खाल्ले पण हे लक्षण काही खर नाही हे लक्षात आलं आता पर्यंत फक्त जिभेची लाही लाही होत होती पण आता हळू हळू शरीरात जाळ सुरू झाला
नाका तोंडातून धूर सुरू झाला तसा तो पुन्हा ओरडला
*महाराज दया करा महाराज,,*
*पुन्हा फटके सुरू झाले सतत नव्याने समोर येणाऱ्या शिक्षेची संपायची लक्षण काही दिसेना,,,,,,*
खर तर ही गोष्ट अशीच लांबत जाईल संपणार नाही
त्यामुळे थांबतो,,,
तात्पर्य:- *आपल्या विचारांवर ठाम नसणार्यांची अवस्था अशीच होते*
एकदा का चुकीच्या भूमिकेला तुम्ही मान्यता दिली तरी हरकत नाही परन्तु त्या भूमिकेवर ठाम रहा,,,
म्हणून तर इतिहास रामा सोबत रावणाच,, कृष्णा सोबत कंसाच,, अर्जुना सोबत दुर्योधन कर्नाच नाव घेतलं जातं
*नाही तर रोज नव्याने कांदे आणि शंभर चाबकाचे फटके खाणं नशिबी येत तिथे त्रागा करण्यात अर्थ नसतो*
*भोगा आपल्या कर्माची फळ*,,,,
*आम्ही आमचा मार्ग निवडला आहे ज्यांनी 5 गाव सुद्धा देणं प्रशस्त वाटत नव्हतं त्यांच्या नशिबी महाभारत हे ठरलेलंच*

Comments

Popular posts from this blog

गाय आणि सिंह

अर्थात गायीने फोडलेला हंबरडा,,,,, एका जंगलात पांढर्या ,काळ्या, आणि तपकिरी रंगाच्या तीन  गाई होत्या. अगदी धष्ट पुष्ठ त्यांच्यावर एक सिंहाचा डोळा होता . पण तिघींवर  हल्ला करण त्याला जमत नव्हत . कारण त्या एकत्र असत . बरेच दिवस तो त्यांच्यावर पाळत ठेवून होता. काय करायच काय करायच या  विचारात सदोदित होता , एक दिवस हिय्या करून तो तय गायीं जवळ गेला आणि म्हणाला मी या जंगलाचा राजा आहे , मला इतरही बराच कम असतात तेव्हा मला या जंगलाची साफ सफाई करायची आहे त्या मुळे तुमच्या चरयाची अड़चन होवू शकते . तुमच्या साठी मी शेजारच्या जंगलात एक कुरण राखीव ठेवल आहे . तुम्ही तिकडे जा,,,,,,, तशी ती तपकिरी गाय आनंदाने चित्कारली , काय म्हणता महाराज आमच्या साठी कुरण? सिंह म्हणाला हो पण एक अड़चन आहे , या पांढर्या गायीचा रंग आपल्या अगदी विरूद्ध आहे , म्हणजे बघा मी तपकिरी तुम्ही तपकिरी, मग हिला खावु का? हुरळ लेल्या गायीने लगेच संम्मती  दिली,,,,,, याच न्यायाने मग त्याने काळ्या गायीचा फडशा पडला ,,,, पण तो शांत थोडाच बसणार होता? दोघींना खावुन झाल्यावर त्याने आपला मोर्चा त्य...

*नको देवराया अंत आता पाहू,,*

देवा ये लवकर तुझ्या पराक्रमाच्या गोष्टी खूप वाचल्या रे आमचा विश्वास ही आहेच त्यावर पण ये आता आता तूच या अदृश्य कोरोनाशी लढ आणि मुक्त कर☹ *प्रयत्न करणाऱ्यांच्या पाठीशी तू सदैव उभा राहतोस म्हणे,,* मग आमचे प्रयत्न दिसत नाही का रे देवा☹ जगाचा पालन कर्ता असलास तरी या भरतभूमीवर तुझं विशेष प्रेम,,सार जग सोडून तू तुझे सारे अवतार याच भरतवंशीयांसाठी सज्जनांच्या रक्षणासाठी दुष्टांच निर्दालन करण्यासाठी घेतलेस,,, *मग आजच असा निष्ठुर कठोर पाषाण हृदयी का झालास😏☹😡* अरे आम्ही तुझीच लेकरं ना रे मग आमची अवघ्या मनुष्य जातीची चाललेली परवड तुला दिसत नाही की अजून शेषशैये वरून उठायची वेळच झाली नाही की तुझा कुंभकर्ण झालाय देवा? *उठ रे दादा उठ*☹ मला माहिती आहे केवळ प्राण्यांची असलेली ही भूमी तू गुण्या गोविंदाने हे मनुष्यप्राणी ही राहतील या मोठया आशेने आम्हला ती  आंदण दिलीस☹ *पण आम्ही कपाळकरंटे रे ओरबाडली अक्षरशः ही भूमी ओरबाडली*😏😡 जीवन जगण्याच्या स्पर्धेत *आमचा बकासुर कधी झाला* ते आमचं आमच्याच कळलं नाही *आमचा हव्यास कधी संपेल माहिती नाही* आमची आयुष्य एकमेकांचा धर्म उणिदुनी काढण्यातच ...

एक दृष्टांत,,,, गाढव मालक आणि बेपारी,

एका मालक आणि गाढव यांची ही गोष्ट कुणी कशीही दृष्टांत म्हणून वापरावी,,,, एक गरीब मालक आणि त्याच गाढव रोज इमाने इतबारे कामधंदा करत जगत होते गाढव बिचारे न थकता त्याच्या मालकाला मदत करत असे त्यामुळे मालक ही त्या गाढवाला हवं नको ते बघत असे हिरवा चारा वैग्रे न चुकता दोन वेळा खायला देत असे त्याची निगा ठेवत असे रोजच्या रोज तो गाढवाला नदीवर तलावात आंघोळीला नेत असे,,, एक दिवस आंघोळ घालता घालता एक चमकणारा दगड त्या मालकाच्या हाती लागला,, त्याने तो दोरा बांधून गाढवाच्या गळ्यात अडकवला आणि आपल्या कामावर निघाला तो चमकणारा दगड गाढवाला देखील आवडू लागला तो दुपटीने काम करू लागला मजेत दिवस चालले होते,,, एक दिवस हे दोघे रस्त्याने चालले असता एका माणसाची नजर त्या चमकणाऱ्या हिऱ्यावर पडली,, आणि तो हिरा घेण्याच्या दृष्टीने तो बेपारी त्या मालकाच्या मागे लाडीगोडी करत फिरू लागला तो गाढवाच्या गळ्यातला हिरा हवा होता मग गप्पा मारता मारता तो त्या मालकाला बोलला तो दगड मला दे मी 100 रु देतो पण मालक म्हणाला तो माझ्या गाढवाला अवडलाय शंभर रु साठी मी त्याला नाराज नाही करणार,, मग बेपारी त्याला आणखी लालूच दाखवू लागल...