Skip to main content

स्वराज हा हक्क की अधिकार

||श्री नथुरामाय नमः||

माफ करा टीळक महाराज तुमचा हक्क ब्रिटिशांना हिरावून घेता आला नाही,,,पण
ह्या कलम कसायांनी तो हिरावून घेतला
👏👏👏👏👏
*स्वराज्य हा हक्क कि अधिकार?*
ब्रिगेडींना पावन पवित्र करवून घेतल्याचे परिणाम,,,
*स्वराज हा माझा जन्मसिद्ध हक्क,,,, तर आता तो अधिकार आहे* अस खुद्द ,,,
*महाराष्ट्र सरकारच म्हणतंय*
आणि सदानंद मोरे त्याला दुजोरो देत आहेत
सदानंद मोरे अरे यांना कुणीतरी
मराठी आणि संस्कृत शिकवा रे
हक्क आणि अधिकार हे दोन्ही शब्द म्हणे एकच काय तर म्हणे,,
*स्वराज्य इज माय बर्थ राईट,, हि इंग्रजीत घोषणा होती त्यामुळे हक्क आणि अधीकार हे दोन्ही शब्द एकच त्याचा बाऊ करू नये*
मोरे साहेब
*आईने मुलाला दूध पाजलं पाहिजे हा झाला त्याचा हक्क*
आणि
*राज्यातील जनतेला मूलभूत सोयी दिल्या पाहिजेत हा त्यांचा अधिकार झाला*
हि मराठी आहे
तिच्या शदांच्या अर्थाशी खेळ करू नका मराठी आहोत
कुणाला किती चढवून घ्यायच आणि कुणावर कस चढायचं ते शिकवू नका
असल्या असंगशी संग करताना
56 इंच वाले स्वतःला शिंव्ह ला पाहिलं आणि,,
*माकडाची गोष्ट आठवली,,,*
एका आटपाट नगरीचा राजा एकदा
जंगलात शिकारीला जातो
शिकार वैगेरे करून झाल्यावर
दमूनभागून एका डेररेदार वृक्षाखाली न्याहरी करायला थांबतो,,
पाठीवरच्या पिशवीला हात घालतो
तेव्हा लक्षात येत कि अर्रे ,,,आपली
न्याहारी तर हरीण मारताना जी धावपळ झाली त्यात चुकून कुठे तरी पडली,,, आता काय करायचं??
बर तो राजा स्वतःला शिंव्ह ब्बबर शेर
समजत असल्यामुळे तो बऱ्याचदा
लवाजमा न घेता जंगलात शिकारीला जात असे,,
आज ही तसेच झालं बर मारलेला हरीण खावं तर तीही व्यवस्था नाही,,
आता काय करायचं ?? ह्या विवंचनेत निदान पाणी तरी प्यावं तर ती पाण्याची पिशवी देखील घोड्याला बांधलेली कुठे दिसेना,
गळ्याला शोष पडला,,😔
आता मोठा बिकट प्रश्न उभा रहीला.
परत जावं तर शिकारीच्या नादात
तो खूप खोलवर जंगलात शिरला होता,, परत जाण हि जमणार नव्हतं,,
मात्र ही सारी त्या राजाची घालमेल
त्याच झाडाच्या शेंड्यावर बसलेल्या
एका माकडाच्या लक्षात आली
त्याने सहजच झाडावरची दहा बारा फळ काढून राजाच्या समोर आणून ठेवली ते पाहून राजा आनंदला,,
भरपेट खाऊन झाल्यावर आता त्याला पाणी प्यावस वाटलं
माकड जात्याच हुशार ते पटापट उड्या मारत गेलं आणि एका द्रोणात
पाणी घेऊन आला,,
तहानही भागली,, आणि मूळचा
*राजाचा लहरी स्वभाव बाहेर आला*
त्याला ते माकड खूप आवडल
त्याने त्याला सोबतच घेतलं आणि
आपल्या राजवाड्यात आणलं
आता राजवाड्यात आल्यावर सुद्धा
राजा कौतुकाने त्याची काम तो त्या माकडाकडूनच करून घेऊ लागला
हळू हळू ते माकड त्या राजाला
इतकं प्रिय झालं की राज्यतील
बरेचसे न्याय देखील राजा त्यालाच विचारून घेऊ लागला,,
राजाने त्याला सल्ला देणारे बाजूला केले आणि त्याजागी माकडाची नेमणूक केली राजाच्या प्रधानांनी सेवकांनी वजीरांनी राजाला वेळोवेळी
समजवल अस,,
*माकडाच्या हाती कोलीत देणं बर नाही*
अस बोलणाऱ्या सेनापतीची देखील मग गच्छन्नती झाली,,
हळू हळू त्या माकडाची ताकद वाढू लागली होती
आणि एके दिवशी त्या माकडाला आपला खाजगी संरक्षक म्हणून ही नेमला,,
त्यासाठी त्याला तलवार चालवायचं
तेही प्रशिक्षण देण्यात आलं
*पण माकडच ते तलवार जरी आली तरी ती चालवायची कुठे कुणावर हे कसं कळणार होत???*
आणि एक दिवस उजाडला,,,
एके रात्री राजा आपल्या महालात
झोपायला गेला पाहऱ्यावर अर्थातच ते माकड तलवार घेऊन सज्ज होत
राजा झोपला सवयी प्रमाणे थोड्या वेळाने माकड हि झोपलं,,
आणि गाढ झोपेत अचानक कानात काही गुं गुं असा आवाज आला तस
माकड तलवार पकडून सज्ज झालं,,
इकडे तिकडे बघितलं तर दोन चार माशा आसपास भिनभिंताना दिसल्या
त्याच्या तळवारींने त्याने चपळाई करत मारल्या देखील मात्र एक माशी
खूपच दमवत होती इकडून तिकडे
पळत होती आणि आता ती चक्क राजाच्या नाकावर जाऊन बसली,,,
अर्थातच जे होऊ नये तेच झालं
माशी उडवायचा नादात राजाच नाक कापलं गेलं,,,,
तात्पर्य----
आपल्या नैसर्गिक मित्रांना लथडल कि पदरी नाक कापून अवलक्षण करून घेणं हे आलंच
*जिथे लोकमान्यांचा हक्क छिंनवला जातो सेनेच्या अधिकारच काय घेऊन बसलात*
अर्थात त्या राजाला जशी आपली चूक नन्तर लक्षात आली
तशी या राजाला लक्षात येईल असं काही दिसत नाही
कारण
*लहरी राजा प्रजा आंधळी*
माफ करा टिळक महाराज तुमचा
हक्क ब्रिटिशांना हिरावून घेता आला नाही पण ह्या कलम कसायांनी घेतला
सरकारी जाहिरातीत हि तुमची घोषणा
*स्वराज्य हा माझा जन्मसिद्ध हक्क,,,, हा शब्द वगळून तिथे अधिकार हा शब्द घालण्यात आला आहे*
ज्या घोषणेवर इथले सारे क्रांतिकारक पोसले गेले ती घोषणा आम्ही नतद्रष्टांनी पुसून दाखवली
आपला
भूमकर
सुनील प्रभाकर भूमकर

Comments

Popular posts from this blog

गाय आणि सिंह

अर्थात गायीने फोडलेला हंबरडा,,,,, एका जंगलात पांढर्या ,काळ्या, आणि तपकिरी रंगाच्या तीन  गाई होत्या. अगदी धष्ट पुष्ठ त्यांच्यावर एक सिंहाचा डोळा होता . पण तिघींवर  हल्ला करण त्याला जमत नव्हत . कारण त्या एकत्र असत . बरेच दिवस तो त्यांच्यावर पाळत ठेवून होता. काय करायच काय करायच या  विचारात सदोदित होता , एक दिवस हिय्या करून तो तय गायीं जवळ गेला आणि म्हणाला मी या जंगलाचा राजा आहे , मला इतरही बराच कम असतात तेव्हा मला या जंगलाची साफ सफाई करायची आहे त्या मुळे तुमच्या चरयाची अड़चन होवू शकते . तुमच्या साठी मी शेजारच्या जंगलात एक कुरण राखीव ठेवल आहे . तुम्ही तिकडे जा,,,,,,, तशी ती तपकिरी गाय आनंदाने चित्कारली , काय म्हणता महाराज आमच्या साठी कुरण? सिंह म्हणाला हो पण एक अड़चन आहे , या पांढर्या गायीचा रंग आपल्या अगदी विरूद्ध आहे , म्हणजे बघा मी तपकिरी तुम्ही तपकिरी, मग हिला खावु का? हुरळ लेल्या गायीने लगेच संम्मती  दिली,,,,,, याच न्यायाने मग त्याने काळ्या गायीचा फडशा पडला ,,,, पण तो शांत थोडाच बसणार होता? दोघींना खावुन झाल्यावर त्याने आपला मोर्चा त्य...

*नको देवराया अंत आता पाहू,,*

देवा ये लवकर तुझ्या पराक्रमाच्या गोष्टी खूप वाचल्या रे आमचा विश्वास ही आहेच त्यावर पण ये आता आता तूच या अदृश्य कोरोनाशी लढ आणि मुक्त कर☹ *प्रयत्न करणाऱ्यांच्या पाठीशी तू सदैव उभा राहतोस म्हणे,,* मग आमचे प्रयत्न दिसत नाही का रे देवा☹ जगाचा पालन कर्ता असलास तरी या भरतभूमीवर तुझं विशेष प्रेम,,सार जग सोडून तू तुझे सारे अवतार याच भरतवंशीयांसाठी सज्जनांच्या रक्षणासाठी दुष्टांच निर्दालन करण्यासाठी घेतलेस,,, *मग आजच असा निष्ठुर कठोर पाषाण हृदयी का झालास😏☹😡* अरे आम्ही तुझीच लेकरं ना रे मग आमची अवघ्या मनुष्य जातीची चाललेली परवड तुला दिसत नाही की अजून शेषशैये वरून उठायची वेळच झाली नाही की तुझा कुंभकर्ण झालाय देवा? *उठ रे दादा उठ*☹ मला माहिती आहे केवळ प्राण्यांची असलेली ही भूमी तू गुण्या गोविंदाने हे मनुष्यप्राणी ही राहतील या मोठया आशेने आम्हला ती  आंदण दिलीस☹ *पण आम्ही कपाळकरंटे रे ओरबाडली अक्षरशः ही भूमी ओरबाडली*😏😡 जीवन जगण्याच्या स्पर्धेत *आमचा बकासुर कधी झाला* ते आमचं आमच्याच कळलं नाही *आमचा हव्यास कधी संपेल माहिती नाही* आमची आयुष्य एकमेकांचा धर्म उणिदुनी काढण्यातच ...

एक दृष्टांत,,,, गाढव मालक आणि बेपारी,

एका मालक आणि गाढव यांची ही गोष्ट कुणी कशीही दृष्टांत म्हणून वापरावी,,,, एक गरीब मालक आणि त्याच गाढव रोज इमाने इतबारे कामधंदा करत जगत होते गाढव बिचारे न थकता त्याच्या मालकाला मदत करत असे त्यामुळे मालक ही त्या गाढवाला हवं नको ते बघत असे हिरवा चारा वैग्रे न चुकता दोन वेळा खायला देत असे त्याची निगा ठेवत असे रोजच्या रोज तो गाढवाला नदीवर तलावात आंघोळीला नेत असे,,, एक दिवस आंघोळ घालता घालता एक चमकणारा दगड त्या मालकाच्या हाती लागला,, त्याने तो दोरा बांधून गाढवाच्या गळ्यात अडकवला आणि आपल्या कामावर निघाला तो चमकणारा दगड गाढवाला देखील आवडू लागला तो दुपटीने काम करू लागला मजेत दिवस चालले होते,,, एक दिवस हे दोघे रस्त्याने चालले असता एका माणसाची नजर त्या चमकणाऱ्या हिऱ्यावर पडली,, आणि तो हिरा घेण्याच्या दृष्टीने तो बेपारी त्या मालकाच्या मागे लाडीगोडी करत फिरू लागला तो गाढवाच्या गळ्यातला हिरा हवा होता मग गप्पा मारता मारता तो त्या मालकाला बोलला तो दगड मला दे मी 100 रु देतो पण मालक म्हणाला तो माझ्या गाढवाला अवडलाय शंभर रु साठी मी त्याला नाराज नाही करणार,, मग बेपारी त्याला आणखी लालूच दाखवू लागल...