बाल गंधर्व एक असली मर्द

काल पुण्यातून येताना बालगंधर्व सिनेमा पहिला ,,,
त्यात एक हिरोईन स्वतः साठी साड्या घ्यायला एका दुकानात जाते .
आणि बाल गंधर्वांनी जशी साडी अमुक अमुक रंगाची वेलबुट्टीची
नाटकात घातली तसलीच साडी मला द्या . 
पण दुकानदार त्या साड्या नाही दाखवू शकत .
 आणि मग ती बाई बाल गंधर्वांच्या नाटकांचा पाढाच वाचते
अरे दुर्भाग्या तू यातलं एकही नाटक नाही पहिला?
तू बालगंधर्वांना नाही पाहिलास?
अरे मग आयुष्यात तू येवून काय पाहिलस?
ज्यांनी कुणी बाल गंधर्व नाही पहिला त्यांनी काही नाही पाहिलं,,,,अस म्हणत ती फणकार्याने निघून जाते ,,,,,
एक हि साडी न घेता,,,,,,,,,,
आणि हेच नेमक माझ्या शेजारच्या सीट वर घडत होत
माझी बायको हि सिनेमा पाहण्यासाठी आली होती
आधी वाटल होत हिला आवडेल कि नाही ?
काय म्हणेल हि ?
पण नाही तिला विचारलं कसा वाटला सिनेमा ?
विचारल्यावर ती ईतकच म्हणाली ,
अहो मी सिनेमा पहिलाच नाही
मी- मग काय पाहिलस ?
ती- मी फक्त सुबोध भावेला पाहत होते ,,,,,,
खरच बाल गंधर्व ईतके सुंदर दिसत होते
कस काय हो हे सगळ जमत होत
अस तर एखाद्या बाईला  हि नाही जमणार,,,
दुधाची आंघोळ ती काय अत्तराचा फाया काय
सुंदर सुंदर दागिने काय उंची सेट काय
काय ते लचकत होते ,काय ते सुंदर साडी नेसत होते ,
पदर तर अस्सा घेत होते कि मला हि नाही जमला तो आज पर्यंत
हावभाव तर एखद्या बाई ला लाजवतील असे होते ,,,,
आणि गायन तर खरच लोकमान्यांनी दिलेली पदवी अगदी योग्यच
आणि बाल गंधर्व सिनेमा पाहताना हे आपल्याला
पदोपदी जाणवत आपण एका गंधर्व युगाला मुकलो आहोत
सिनेमाची सुरवातच मुळी लहानग्या बालगंधर्वांच्या गायनाने होते
तल्लीन होवून नारायण गात असतो आणि आत कुठे तरी
टिळक महाराज काम करत असतात ते भारावून बाहेर येतात
गायन ऐकता ऐकता त्यांच्या मुखातून शब्द बाहेर पडतात
"अरे हा तर साक्षात बाल गंधर्व ",,,,,,
छोटा नारायण कुतूहलाने आपल्या मामाला विचरतो ,
"मामा बाल गंधर्व म्हणजे रे काय?
मामा म्हणतो नारायणा गंधर्व म्हणजे ,
"देवांच मनोरंजन करणारा गायक"
नारायण श्रीपाद राजहंस - बाल गंधर्व हि जणू त्यांची ओळखच झाली
आणि जस जसा सिनेमा उलगडत जातो तस तसा  ,
आपल्या ध्यानात येत अरे आपल्या नशिबात नव्हत ते देवपण
ज्यांच्या साठी बाल गंधर्व गायले ते खरोखर थोर नव्हे ते देवच
आपण,,,,,,,,,,,,,,?
अगदी सिनेमातील प्रत्येक प्रसंगाच पारायण कराव असा सिनेमा
अगदी छोटा प्रसंग ,
मुकेश रिशी त्याने यात पठणाच काम केल आहे तो अचानक
गांधर्वांसमोर उभा ठाकतो आणि आत्ताच्या आता माझे पैसे द्या
अर्थातच त्यांच्या पंडित नावाची मित्राने फसवल्या मुळे,,,
पण तो हि प्रसंग अगावर वर येतो
आणि मुकेश रिशी डायलोग मारतो  आपल्या सहकार्याला म्हणतो,
तुने कभी मर्द देखा ही क्या?
वो देख जा रहा  है,,,,,,,,,,,,,,
सुबोध भावेने प्रसंगच असा काही रंगवला आहे कि
मुकेश रिशी ला जरी हा डायलॉग दिला नसता तरी त्याने तो मारला असता .
बालगंधर्व,,,,
आपल्या तत्वांशी कायम चिटकून राहिले त्यासाठी त्यांनी अनेक मानापमान
हि सहन केले  मित्र दुरावले मुलगी गेली बायको गेली
म्हातारपणी गोहरजान चा डाग लागला .
त्यांची नाट्य संगीतावरील भक्ती अगदी नाईलाज म्हणून
धर्मात्मा सिनेमा केला पण ,,
त्याही क्षेत्रात फार काल नाही रमले त्याकाळचे सहा लाख आजचे किती ?
पण तेही शांताराम बापूनी देवू केलेले त्याकाळचे सहा लाख रुपये त्यांनी परत केले ,
शांताराम बापून समोर हात जोडून
बाल गंधर्व म्हणतात ,शांतारामा मला माफ कर तुझ हे सिनेमाच तंत्र मला नाही
दुर्दैव माझ ,,
त्यावेळी व्ही.शांताराम म्हणतात , दुर्दैव तुमच नाही आमच
आमच्या पिढीला बाल गंधर्व नाही पाहायला मिळणार
असा बाल गंधर्व पुन्हा होणे नाही असे ज्यांच्या बद्दल म्हंटले जाते
त्या महाराष्ट्राच्या दंत कथेवर नितीन चंद्रकांत देसाई आणि सुबोध भावे
यांनी सिनेमा काढून हे भाग्य आपल्या पदरात टाकलाय
यातील नाट्य संगीता विषयी काय बोलाव ?
आणि शेवटची ती ,
परवरदिगार परवरदिगार म्हणत मारलेली आत्र हाक
आख्खा सिनेमा या कव्वालीवर ओवळून टाकावा
ईतकी ती कव्वाली भारी जमलीय ,,,,
आज हि ज्यांनी कुणी हा 
सिनेमा नाही पहिला असेल त्यांनी तो जरूर पाहावा .
आणि त्या
महानायकाला हातात बांगड्या भरून मर्दुमकी गाजवणार्या
गंधर्व युगाला शतशः प्रणाम