सुंबरान

2 इतिहातील तो दिवस होता वटपौर्णिमेचा*,,,,,,, अर्थात *वट पूर्णिमा ते वठलेला महाराष्ट्र* 2 अलिदशहा च्या कैदेतून शहाजी राजे सुखरूप बाहेर आले तो दिवस होता *वटपौर्णिमेचा,,,* इतिहासातील जिजाबाई या सावित्रीने आपल्या सत्यवानाचे म्हणजे शहाजी राजांचे प्राण आपल्या बुद्धिमान मुलाच्या मदतीने आणि साधू संतांच्या आशीर्वादाने परत मिळवले,, इकडे शहाजी राजे मोठे अचंभीत झाले होते की हे हे सर्व घडलं कस🤔❓,,,, बाप मुलाची गाठ भेट झाली आणि लगोलग शहाजी राजे बोलणी झाली की अरे हे कसं म्हणजे हे सारं कस घडलं❓ आणि आता हे स्वराज्याच काम थांबवून आता का दिल्लीश्वराला शरण जायचं❓आता त्याची चाकरी करायचं🤔❓😡 अरे मी मेलो असतो तरी बेहत्तर पण हे उद्योग कुणी सांगितले❓ महाराजांच्या मनात काय आहे ते माहीत नसलेले शहाजी राजे चिडून बोलू लागले,,,,,, तसे शिवबा म्हणाले अहो पिताश्री,, *शत्रुलाही दिलेला शब्द पालन ही रामनीती झाली आणि शत्रूलाच दिलेला शब्द न पालन ही कृष्णनीती झाली,,* आपण मुरदला बोललो आहोत तुझी चाकरी करायची आहे म्हणून याचा अर्थ आपण लगेच चाकरी वर रुजू होऊ अस थोडंच आहे? *आपला घात आतापर्यंत शत्रूला दिलेला शब्द

*इतिहातील तो दिवस होता वटपौर्णिमेचा*,,,,,,, अर्थात *वटपौर्णिमा ते वठलेला महाराष्ट्र* *1* पुण्यात पाय टाकताच जिजाईचे विचार फुलायला आणि रुजवायला सुरवात झालीच होती आणि त्यानुसार शिवराय चालतच होते खेळता खेळता किल्ला घेण्याचे आणि त्याचे महत्व जाणून घ्यायचे काम चालूच होते अशातच पुढे काही दिवसांनी शिवराय आणि जिजाई वडिलांना भेटायला विजापुरी गेले आणि बादशहाला कुर्निसात न करणारा शिवबा त्याच पाणी त्याची स्वराज्य निर्मितीची इच्छा शहाजीराजांच्या नजरेत भरली आणि ते लगोलग बोलून गेले शिवबा अरे तुझ्यासारखा मुलगा मला मिळाला आता अस वाटायला लागलय की तुझ्या बरोबर स्वराज्यात यावं आणि ,,,, *इथेच खरी ओळख होते जिजाबाईंनी त्याच्या कर्तृत्वाची *इथे त्या बुद्धिबळातील चेकमेट खेळत होत्या कारण,,* आणि इथे सुरू झाला प्रवास जिजाईच्या बुद्धिबळाचा आणि शिवरायांच्या पराक्रमी बुद्धेमत्तेचा *जिजाई म्हणाल्या तुम्ही जर इथेच विजापूरात आदिलशाहीत  राहिलात तर तिकडे शिवबाला हात लावताना शत्रू दाहदा विचार करेल आणि स्वराज्यासाठी थोडा अजून वियोग सहन करावा लागला तरी चालेल काही डाव आपण ही खेळले पाहिजे लोकांना माहीत आहे शहा

माफ करा थोडा चावट जोक टाकत आहे पण त्यातील गोष्ट महत्वाची म्हणून👏👏👏 👇�👇� एक सुंदर बाई शॉर्टस्कर्ट मध्ये होती, जिच्या स्कर्टला पाठीमागे चैन होती.. तो स्कर्ट तिला खूपच फिट बसला होता.. बस आल्यानंतर पटापट बस मध्ये चढू लागले … पण त्या बाईला स्कर्ट फिट असल्यामुळे बसची पायरी जरा उंच असल्यामुळे तिला काही चढता येईना . मग तिने पाठीमागे हात घालून थोडीशी चैन खाली खेचली, तरीपण तिला वर चढता येईना मग तिने पुन्हा एकदा पाठीमागे हात घालून अजून थोडीशी चैन खाली खेचली, तरीपण तिला वर चढता येईना. मग तिने पुन्हा एकदा पाठीमागे हात घालून पूर्ण चैन खाली खेचली, पण त्याआधीच पाठीमागच्या बंड्याने तिच्या कमरेत हात घालून तिला उचलून बसच्या पायरीवर ठेवले. तर त्या बाईने बंड्याच्या कानशिलात लाऊन दिली आणि म्हणाली ” तू माझ्या अंगाला हातच कसा लाऊ शकतोस, मी तुला अजिबात ओळखत सुद्धा नाही” बंड्या स्वताचे गाल चोळत म्हणाला ” याचा विचार तुम्ही करायला पाहिजे, मगापासून तुम्ही माझ्या पेंटची चैन तीनवेळा खाली खेचलीत ” मला वाटले तेवढी ओळख 😳😳😆😆😆😂😂👈 पुरेशी आहे तात्पर्य-- आमची बी अशीच गत झालीया