एकदा भगवान विष्णू आणि लक्ष्मी माता यांच्यात वाद सुरु असतो लक्ष्मी मातेचं म्हणणं असं असतं, कि " जग चाललय तर ते फक्त माझ्यामुळे (पैशामुळे) ......... ज्या माणसाकडे पैसा नाही, संपत्ती नाही....... त्याला काही किंमत नाही. माणूस ओळखतो........ जाणतो....... आणि बोलतो ते फक्त पैशानेच. " यावर विष्णू भगवान हसून म्हणतात कि " असं काही नाहीये. " पण लक्ष्मी माता येन केन प्रकारे पटवून देण्याचा प्रयत्न करत असते कि पैशालाच जास्त महत्व आहे. तरीही विष्णू भगवान मान्य करत नाहीत म्हणून लक्ष्मी माता म्हणते, " ठीक आहे. मी सिद्ध करून दाखवते. मग तरी मान्य कराल? " विष्णू भगवान हसून म्हणतात, " हो चालेल." त्यावर लक्ष्मी माता पृथ्वी वरील एक दृश्य दाखवते. - एक शोकमग्न अंत्ययात्रा चालली असते... लक्ष्मी माता आकाशातून धनाचा वर्षाव सुरु करते.... आणि लगेच अंत्ययात्रेतील सगळे लोक आपण कुठे जातोय हे विसरून पैसे गोळा करू लागतात. लक्ष्मी माता भगवान विष्णूंकडे पाहत म्हणते, " पाहिलंत? पैश्या समोर माणूस आपण कोणाला तरी कायमचे गमावून बसलोय हे दुखः देखील विसरतो."
हा आहे आठवणींचा जागर ,मी वाचलेल्या गोष्टींचा ,अनुभवलेल्या विचारांचा,त्यावर पोसल्या गेलेल्या माझ्या स्वभावाचा , माझ्या बापान मला लहानपणीच सांगितलं होत जो वाचत नाही तो वाचत नाही काय कळल होत कुणास ठावूक ? अभ्यास नाही केला पण पुस्तक मात्र गोष्टीची जरूर वाचली. त्या वाचनाची गोडी लागली आणि माझ्यातला मी घडत गेला .त्याच हे सुंबरान तुमच्या चरणी भय शून्य चित्त होण्यासाठी .......